Waarom slaan, kinkettingen en domineren niet nodig zijn…

Hengsten zijn op dit moment nog steeds zo onbegrepen en verkeerd behandeld…. Slaan, flink corrigeren, hengstenbitten en kettingen, want anders is hij ‘niet onder controle’ te houden… Niet bij andere paarden mogen staan ‘want dan gaan ze vechten’. Leven in isolement en altijd onder druk van de mens. Uit ANGST dat het paard wellicht paard is…

Gelukkig kan dit héél anders, en dat heb ik al veel mogen ervaren en zien. Hengsten in kudde verband, mogelijkheid tot elkaar aanraken en zien, gewoon met een halstertouwtje en halster op pad. En wat krijgen mensen te horen? Ja die van jou weet gewoon niet dat hij hengst is. Pardon? Ik denk dat veel dekhengsten die regelmatig mogen dekken toch zeker wel weten dat ze nog aardig mannelijk zijn…

En waar gaat het dan toch fout? Er gaan veel spookverhalen rond dat hengsten duivels zijn, gevaarlijk zijn en absoluut streng behandeld moeten worden, want anders vallen ze je zomaar aan…. Natuurlijk zijn er een paar van die ‘heftige kerels’ bij, maar zijn die voor zichzelf en voor de omgeving niet beter af als ruin? Wil je met een hengst met een minder prettig karakter wel veulens fokken?…

Zolang deze spookverhalen rondgaan, en het als ‘normaal’ gezien word om een hengst als geflipte crimineel te behandelen blijven mensen angstig naar hengsten…

Verassing: een hengst is ook ‘gewoon’ een paard…. Ze hebben soms wat meer hormonen door hun lijf gieren, en zien er vaak wat imposanter uit, maar het zijn gewoon paarden, met paardengedrag en geen leeuwen, wolven of haaien.

Alleen al de laatste 2 jaar heb ik met veel geweldige hengsten mogen werken. De dekhengsten op Moravita, verschillende spaanse hengsten, een aantal hengsten die ik bij mij heb gehad, shet hengstjes, shire hengsten, warmbloed hengsten en heetbloed hengsten… Allemaal hele lieve en fijne paarden. Als jij ze begrijpt en ze jou begrijpen. Aantal kinkettingen gebruikt? Geen. Aantal klappen hoeven uitdelen? Geen. Keren dat ik ben opgegeten? Helemaal niet. Persoonlijk vind ik hengsten de fijnste paarden om mee te werken wanneer je ze in hun waarde laat maar ze wel jouw spelregels uitlegt.

En die spelregels, DIE zijn nu net het meest belangrijk om zonder problemen met een hengst te kunnen werken. Het begint bij de regels van het paard. Het accepteren van hoe het dier is. Een hengst is een paard. Maar een hengst heeft wel wat extra hormonen. Waar hij zelf vrij weinig aan kan doen overigens, zo is hij nu eenmaal geboren. Hengsten ontdekken graag met hun mond. Dus ja, bijtgedrag is vrij normaal. Voor ons dus de taak om hen te leren dat in een mens bijten niet gezellig is. Maar bijvoorbeeld een touw, handoek of flos is helemaal oke! Corrigeren enkel in het ergste geval, vaak is het al op een makkelijke manier op te lossen.

En jouw spelregels naar het paard? Geen tanden in lichaamsdelen. Jij bent geen paard, dus geen ruwe hengstenspelletjes. Ieder heeft zijn eigen ruimte, en daar moet van beide kanten respect voor zijn. En wanneer het ‘klaar’ is, is het gewoon klaar en even opletten. Daarbuiten? Zorg dat je hengst gewoon PAARD kan zijn! Ontneem hem niet het sociale contact, behandel hem zoals je met elk ander paard zou doen…

En tsja, die kinkettingen… “Als je het correct gebruikt heeft je paard er geen last van”. Wat is dan het correct gebruik van een kinketting? Als decoratie aan je broekriem? Of als houder voor een liksteen?
Nee, het ‘correct’ gebruik is nog steeds als knelketting onder de kin. Zodra je er ook maar lichte druk op zet (dus nog niet eens een ‘hengst’ geeft aan de lijn) knelt het ijzer al onder het hoofd. Wanneer je een paard alleen met hengstenketting kan leiden, moet je je serieus even afvragen waar het mis gaat. Ook een hengst hoef je niet te controleren met pijnprikkels op zijn gezicht.

En slaan? Helaas, veel hengsten vinden het tot op zekere hoogte juist lekker…. Wellicht een rare uitspraak voor deze website, maar een hengst die er ‘zin in heeft’ raakt alleen maar meer opgewonden van fysieke correcties… En dat is nu nét wat je niet zou willen. Hoe je er dan mee omgaat? Laat maar een keer brullen, trippelen en steigeren. Zolang je paard de spelregels kent en het veilig blijft voor beiden is er niks aan de hand. Aandacht er weer bij vragen en gewoon rustig doorgaan.

Mannen vinden vrouwen vaak gewoon érg interessant om net even beter te kijken. En dat kun je ze niet kwalijk nemen.

De omgang met een hengst draait (zoals eigenlijk bij elk paard) om wederzijds respect, begrip en communicatie. Daarnaast heeft ook een hengst recht op buiten zijn, socializen en lekker bezig zijn. Wanneer je echt tegen gedragsproblemen aanloopt en dit niet zelf kan oplossen, dan zijn er verschillende mensen met ruime ervaring met hengsten die jou op weg kunnen helpen. Slaan, kinkettingen, hengstenbitten en ‘op de plek zetten’ zijn symptoombestrijders, geen oplossingen.

Als er problemen komen, ga dan ook zeker niet zelf experimenteren, maar haal er gewoon iemand bij, zo erg is dat niet, we kunnen niet alles zelf toch? En als een hengst niet hoeft te dekken, hij zichzelf en jou in de weg zit…. Ook castreren is geen misdaad en vaak uiteindelijk prettiger voor zowel paard en eigenaar.

En ja, alle paarden op de foto’s zijn hengsten. Braaf, lief en meewerkend.
Zoals het ook gewoon kan.

SIDENOTE: Houd er wel rekening mee dat een hengst nooit ‘koetsjiekoetsjie lief paardje’ behandeld dient te worden. Net zoals elk ander paard, en bij een hengst misschien nog wat meer, heb je altijd ritme en regelmaat nodig. Consequentie en regels zijn énorm belangrijk wanneer je veilig met een hengst wil werken. Een hengst is ook zeker niet voor elk persoon weggelegd. Juist door die hormonen en een sterk karakter moet je wel altijd op je hoede zijn. Maar dit maakt ze nog geen monsters. Nogmaals, wanneer je er niet uit komt, gedrag niet kan verhelpen of je hengst al ‘gevaarlijk’ is geworden door andere mensen, haal er professionele hulp bij!